rejoin blackduck logoΗ γκαλερί του Black Duck στήνει ένα σκηνικό με πρωταγωνιστές κούκλες, από την Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου.

Από την Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου και για ένα μήνα, η γκαλερί του Black Duck φιλοξενεί την έκθεση «Κούκλες-2015» και προσκαλεί το κοινό να γνωρίσει τον κόσμο της κούκλας, του πιο αρχαίου παιχνιδιού και συμβόλου, μέσα από την ματιά σύγχρονων γλυπτών,ζωγράφων και φωτογράφων.

Οι δημιουργοί που συμμετέχουν στην έκθεση «Κούκλες-2015», Jean–Jaques Tesson και Λευτέρης Χαρέλλης, καταθέτουν την δική τους προσέγγιση στις κούκλες του σήμερα, παρουσιάζοντας εκείνες που δημιούργησαν οι ίδιοι, σε μεγαλύτερη  ή μικρότερη διάσταση, ο καθένας με τα υλικά που τον ενέπνευσαν.

Οι φωτογράφοι Xenifon, Μανόλης Μπαρδάνης, Κωστής Μπιτζάνης, Κώστας Γιαβής, Μαρία Παυλάκη, Μαρία Ανδρεάδου και οι ζωγράφοι Κυπαρησία Συμεωνίδου και Παναγής Αντύπας, με  τα δικά τους έργα με θέμα τις κούκλες πλαισιώνουν τα γλυπτά-κούκλες,σαν σκηνικό μιας παράστασης με πρωταγωνιστές τις κούκλες.

Η έκθεση «Κούκλες-2015» θα φιλοξενείται στην γκαλερί του Black Duck, από την Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2015 έως και την Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2016, και θα λειτουργεί καθημερινές και Σάββατα: 11.00 – 22.00 και Κυριακή: 19.00 – 22.00.


Κούκλες. Ένας ολόκληρος κόσμος γεμάτος ιστορίες, ένα κόσμος που αντικατοπτρίζει την ιστορία και τα έθιμα των ανθρώπων, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.

Στην αρχαία Ελλάδα, η κούκλα ονομαζόταν πλαγγόνα. Στο Βυζάντιο νέννος ή νιννί.

Έφεραν δε, διαφορετικά ονόματα, ανάλογα με το υλικό κατασκευής τους. Ονομάζονταν «νύμφες» και «κόρες» όταν ήταν φτιαγμένες από κερί ή πηλό. «Κοροκόσμια» ή «κοράλλια» οι φτιαγμένες από κερί, πηλό ή γύψο και «γλυνές» οι φιλοτεχνημένες σε ελεφαντόδοντο ή ξύλο. Εκείνες, ωστόσο, που είχαν τη δυνατότητα να κινούνται με τη βοήθεια συρμάτων τις ονόμαζαν «νευρόσπαστα».
Συχνά αναφέρονται και ως «δαίδαλα», αφού οι κούκλες με κινητά μέλη αποδίδονταν στον σπουδαίο τεχνίτη της Κνωσού, Δαίδαλο.

Σύμφωνα, μάλιστα, με την ελληνική παράδοση, τα παιδιά στην αρχαία Ελλάδα, όταν ενηλικιώνονταν, θυσίαζαν τα παιχνίδια τους στους Θεούς, ένδειξη του ιδιαίτερου ρόλου που διαδραμάτιζαν τα παιχνίδια στη ζωή τους. Τα αγόρια στον Ερμή, ενώ τα κορίτσια, την παραμονή του γάμου τους προσέφεραν τις κούκλες τους σε ιεροτελεστία που σηματοδοτούσε τη μετάβαση στην ενήλικη ζωή.
Στην νεότερη Ελλάδα, οι μητέρες έφτιαχναν στα παιδιά τους κούκλες από κουρέλια, ζυμάρι ή κάλτσες παραγεμισμένες με άχυρα.

Την δική τους ματιά και προσέγγιση στις κούκλες του σήμερα, καταθέτουν οι δημιουργοί που συμμετέχουν στην έκθεση «Κούκλες-2015», που φιλοξενείται, από την Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου και για έναν μήνα,  στη γκαλερί του Black Duck.

Ο Jean–Jaques Tesson και ο Λευτέρης Χαρέλλης παρουσιάζουν τις κούκλες που δημιούργησαν, ο καθένας με τα υλικά που τον ενέπνευσαν, σε μεγαλύτερη  ή μικρότερη διάσταση.
Οι φωτογράφοι Ξενοφών, Μανόλης Μπαρδάνης, Κωστής Μπιτζάνης, Κώστας Γιαβής, Μαρία Παυλάκη, Μαρία Ανδρεάδου και οι ζωγράφοι Κυπαρησία Συμεωνίδου και Παναγής Αντύπας, με την διαφορετική ματιά του ο καθένας  στις κούκλες, εκθέτουν φωτογραφίες και ζωγραφική, σαν σκηνικό σε μια παράσταση με ηθοποιούς ακίνητους και αμίλητους, τις κούκλες.


 Jean-Jaques Tesson

«Με την πρώτη ματιά,τα αγαπημένα υλικά του Jean-JacquesTesson, παλιά σκουριασμένα σίδερα, δεν πολυταιριάζουν με την έννοια της κούκλας, που συνήθως ταυτίζεται σήμερα με την τέλεια Μπάρμπι. Όμως, χαρίζοντας στις “δεσποινίδες” του επιμελημένα αξεσουάρ σε χιουμοριστικές νότες, όπως ένα καπάκι κονσέρβας για ομπρέλα, ένα φίλτρο μοτέρ για βραδινή τσάντα ή ένα κομμάτι πριονιού για χτένα, ίσως θέλει να τις κάνει αντάξιες με τις κόμψες  κούκλες που αραδιάζονται σε ωραίες βιτρίνες.

Με τα μπλε μάτια, κάπως τρομακτικά στην ακινησία τους, το έντονο ροζ του πρόσωπου της, και την ακαμψία της, η Μπεκασίν στην τουαλέτα της μας θυμίζει τις πλαστικές κούκλες που νανούριζαν τα κοριτσάκια το ‘50, ενώ το κλειδί πάνω στην φούστα της (μια παλιά λάμπα) είναι μία αστεία αναφοράστα κουρδιστά παιχνίδια. Μερικές, τις ονόμασε ο Jean-Jacques, ειδώλια, κάτι που μας παραπέμπει στην αρχαία Ελλάδα», όπως γράφει ο Jeanne Roques.

Λευτέρης Χαρέλλης

Γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στην Λέσβο. Εργάζεται στον θεατρικό χώρο από το 2008 και είναι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής “ΒΕΑΚΗ”. Έχει συμμετάσχει σε πολλές παραγωγές στο Θέατρο, ως ηθοποιός-τραγουδιστής σε ομάδα Όπερας δρόμου και συνεργάζεται με την Εθνική Λυρική Σκηνή. Έχει σκηνοθετήσει μουσικές παραστάσεις, Θέατρο για παιδιά όπως και πολλά μουσικοθεατρικά δρώμενα/events αναλαμβάνοντας και την καλλιτεχνική επιμέλεια τους (σκηνικά/κοστούμια/φωτογραφήσεις). Τα τελευταία χρόνια ασχολείται με την θεατρική τεχνική της αφηγηματικής μίμας (Intermedius Show) και πραγματοποιεί εμφανίσεις μαζί με συγκροτήματα σε μουσικές σκηνές της Αθήνας.

Ξενοφών

Ο Ξενοφών Δημητρόπουλος γεννήθηκε στην Πάτρα..Ζει και εργάζεται στην Αθήνα σαν επαγγελματίας φωτογράφος.Έχει συνεργαστεί με περιοδικά,με διαφημιστικές και δισκογραφικές εταιρίες και με πολλούς καλλιτέχνες του θεάτρου, του κινηματογράφου και του τραγουδιού.

Μανόλης Μπαρδάνης

Ο Μανόλης Μπαρδάνης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Απείρανθο της Νάξου. Παρακολούθησε μαθήματα φωτογραφίας στην σχολή E.S.P. ARTICON. Συμμετείχε το 1997 σε έκθεση φωτογραφίας στην Νάξο. Το 2000 κυκλοφόρησε το φωτογραφικό λεύκωμα «Απείρανθος-μικρή περιπλάνηση», με δικές του αποκλειστικά φωτογραφίες. Συνεργαζόταν με το περιοδικό «Γεωτρόπιο» και την εφημερίδα «Απεράθου».  Το 2003 κυκλοφόρησε το λεύκωμά του με τίτλο «Μετ’ Ερωτος την Φύσιν – η Σκιάθος του Παπαδιαμάντη σήμερα», όπου το ίδιο έτος εξέθεσε στην γκαλερί «Ψυχάρη» 40 φωτογραφίες από το ίδιο λεύκωμα. Το 2012 στην γκαλερί του Black Duck και το 2013 στην γκαλερί Estudio πραγματοποίησε ατομικές εκθέσεις με τίτλο «Κίτρινη Γραμμή».
Είναι απόφοιτος του Οικονομικού τμήματος του Πανεπιστημίου Πειραιά.

Κωστής Μπιτζάνης

Ο Κωστής Μπιτζάνης μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη και σπούδασε μηχανικός.
Τα τελευταία χρόνια είναι διευθυντής της Τεχνόπολις.
Με τη φωτογραφία ασχολείται από το 2005. Είναι μέλος του «Φωτογραφικού Κύκλου».
Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις, ενώ το 2008 έκανε την πρώτη του ατομική.

Κώστας Γιαβής

Γεννήθηκε στην Αθήνα, μεγάλωσε στην Κόρινθο και ξαναγύρισε στην Αθήνα για σπουδές κι εργασία. Η δραστηριότητα που μονοπωλεί το χρόνο και τη σκέψη του είναι η αναζήτηση της ομορφιάς μέσα από τη φωτογραφία, μι ασχολία άσχετη με τη βιοποριστική του απασχόληση.  Κι όσο θα παλεύουν ακόμα τα θηρία μέσα του, θα συνεχίσει να «βλέπει» τον κόσμο μέσα από το φακό της μηχανής του. Το ποδήλατο συνεχίζει να τον «ταλαιπωρεί» από τότε που ήταν η διέξοδος στις εφηβικές του προστριβές με τους μεγαλύτερούς του. Κι η υπόλοιπη καθημερινότητά του μοιράζεται  σε ταξίδια, διάβασμα και συγγραφή σκέψεων, συναισθημάτων και όσων δεν τόλμησε να πει. Και το ταξίδι έχει αρχή αλλά δεν έχει τέλος…

Μαρία Παυλάκη

Η Μαρία Παυλάκη γεννήθηκε και εργάζεται στην Αθήνα. Από το 1992 είναι μέλος του «Φωτογραφικού Κύκλου» και έχει συμμετάσχει σε όλες τις ομαδικές εκθέσεις του σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Βενετία και Περούτζια.  Από το 1995 διδάσκει την τέχνη της φωτογραφίας στο Ελληνογαλλικό σχολείο της Αγίας Παρασκευής. Έχει εκδόσει το φωτογραφικό λεύκωμα «Άνθρωποι» από τις εκδόσεις Φωτοχώρος. Συμμετείχε σε ομαδική έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη με θέμα «Αθήνα 2000» και το 2007 στην ομαδική έκθεση με θέμα «Άνθρωποι» που παρουσιάστηκε στο Ελ.Βενιζέλος. Επίσης έχει κάνει ατομικές εκθέσεις στην Ισπανία, στην Αθήνα το 2007, στο Εθνικό Ωδείο και στην γκαλερί Lab. Το 2010 συμμετείχε με την διοργάνωση της περιβαλλοντικής οργάνωσης “Green Project” στο οδοιπορικό στην Αφρική και το 2013 παρουσίασε τη δουλειά της αυτή στην ομαδική έκθεση στο Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας. Το 2013, επίσης, συμμετείχε στο Φεστιβάλ Ανάμεσα κι επιμελήθηκε την φωτογραφική δουλειά των μαθητών της Ελληνογαλλικής Σχολής Ευγένιος Ντελακρουά, με θέμα τον Νταλί, που πραγματοποιήθηκε στο Πνευματικό Κέντρο του δήμου Αθηναίων.

Μαρία Ανδρεάδου

Η Μαρία Ανδρεάδου ζει και εργάζεται στη Αθήνα ως καθηγήτρια μουσικής.
Με την φωτογραφία ασχολείται ερασιτεχνικά. Έχει συμμετάσχει σε έκθεση φωτογραφίας στον «Ιανό» το 2014. Φωτογραφίες της, επίσης, έχουν φιλοξενηθεί στο λογοτεχνικό περιοδικό “Μύρτιλλο” των εκδόσεων Οσελότος.

Κυπαρησία Συμεωνίδου

Γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου ζει και εργάζεται. Εργάστηκε  αρκετά χρόνια σαν δασκάλα υποκριτικής και κινησιολογίας στην Ανωτέρα Σχολή Δραματικής Τέχνης «Ράμπα».
Από το 2008 ασχολείται επαγγελματικά με την ζωγραφική (αυτοδίδακτη ζωγράφος).
Έχει πάρει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις στην Αθήνα.

Παναγής Αντύπας

Ένας καλλιτέχνης στο έργο του οποίου κυριαρχούν οι άνθρωποι, οι οποίοι με  ανερμήνευτες διαθέσεις συνυπάρχουν με έναν χώρο άλλοτε πραγματικό και άλλοτε συμβολικό και μεταθέτουν στον υποκειμενισμό του θεατή την ερμηνεία του κάθε έργου. Άλλωστε όπως λέει ο ίδιος «Η ανθρωποκεντρική ζωγραφική πάντα με μάγευε».

Εγκαίνια έκθεσης: Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2015, ώρα 8.30 μ.μ.
Διάρκεια έκθεσης: 8 Δεκεμβρίου 2015 – 10 Ιανουαρίου 2016
Καθημερινές και Σάββατα: 11.00 – 22.00
Κυριακή: 19.00 – 22.00

BlackDuckMultiplarteΝτόραΡίζου
Cafe-Bar-Restaurant-Gallery
Χρήστου Λαδά 9α
210 3234760

www.blackduck.gr / Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Πηγή: blackduck.gr

Μοιραστείτε το

Submit to DeliciousSubmit to DiggSubmit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to StumbleuponSubmit to TechnoratiSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn