Το γενικό κλίμα που διαμορφώνεται γύρω από την επιχειρηματικότητα κατά τα τελευταία χρόνια είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικό. Η Ελλάδα φαίνεται ότι προσπαθεί να αφήσει πίσω της την κρίση και να προχωρήσει μπροστά προωθώντας νέες, καινοτόμες επιχειρηματικές ιδέες και διεισδύοντας στη διεθνή αγορά.

Η οικονομική κρίση των τελευταίων ετών μπορεί να δημιούργησε πολλά προβλήματα στην επιχειρηματικότητα, όπως η έλλειψη ρευστότητας, όμως έστρεψε τους επιχειρηματίες προς μία πιο καινοτόμο δράση. Το γεγονός αυτό λειτούργησε σωτήρια για την ελληνική οικονομία, αφού σε αυτή ενσωματώθηκαν νέα, καινοτόμα προϊόντα, τα οποία είχαν αυξημένη ζήτηση.

Η αύξηση του βαθμού καινοτομίας των προϊόντων και των υπηρεσιών σε συνδυασμό με διάφορα ευρωπαϊκά και εθνικά προγράμματα χρηματοδότησης έδωσαν μία ανάσα στην ελληνική οικονομία και προώθησαν τη νεανική και τη γυναικεία επιχειρηματικότητα, καθώς και την ανάπτυξη μεσαίων και μικρών επιχειρήσεων.

Το μεγάλο ερώτημα όμως που προκύπτει είναι το εξής: «γιατί, παρά την αύξηση της επιχειρηματικότητας, η ελληνική οικονομία ακόμη πάσχει και η ανεργία συνεχώς αυξάνεται;». Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα διαμορφώνεται από μία σειρά παραγόντων που παρακωλύουν την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας. Οι βασικότεροι από αυτούς τους παράγοντες είναι οι εξής:

• Το συνεχώς μεταβαλλόμενο νομοθετικό πλαίσιο
• Η αυξημένη γραφειοκρατία
• Η δυσβάσταχτη φορολογία

Έτσι λοιπόν κάποιες ευνοϊκές κινήσεις προς την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα απλώς δεν είναι αρκετές. Χρειάζονται συντονισμός και οργάνωση όλων των εμπλεκόμενων φορέων, έτσι ώστε η Ελλάδα να είναι σε θέση να πετύχει συνεχώς αυξανόμενους ρυθμούς επιχειρηματικότητας, προσελκύοντας παράλληλα ξένους επενδυτές.

Η επιχειρηματικότητα είναι αναμφισβήτητα μία καθοριστική μορφή δημιουργικότητας, η οποία προσαρμόζεται στα πλαίσια λειτουργίας του οικονομικού συστήματος. Η δημιουργικότητα αυτή πηγάζει, από τη μία, από την ίδρυση νέων οικονομικών μονάδων και, από την άλλη, από την παραγωγή νέων προϊόντων και υπηρεσιών σε μία συνεχή προσπάθεια κάλυψης των αναγκών των καταναλωτών. Συνεπώς χωρίς τους φιλόδοξους επιχειρηματίες και τους συνεταιρισμούς επιχειρηματικότητας η οικονομική πρόοδος της χώρας θα ήταν ένα ιδιαίτερα δύσκολο έως και ακατόρθωτο εγχείρημα.

Ωστόσο, όπως ήδη αναφέρθηκε, ποικίλα προβλήματα παρακωλύουν την επιχειρηματική δραστηριότητα. Ως εκ τούτου για την πολυπόθητη οικονομική ανάπτυξη θα πρέπει να αξιοποιηθούν οι νέες δυναμικές επενδυτικές ευκαιρίες. Παρ’ όλα αυτά αυτό το εγχείρημα δεν είναι τόσο απλό, αφού απαιτείται μία σειρά πολιτικών.

Η βασική βελτίωση που πρέπει να επιτευχθεί είναι η αναβάθμιση της τεχνολογικής ικανότητας των επιχειρήσεων. Έτσι οι σύγχρονες επιχειρήσεις καλούνται να χρησιμοποιήσουν τη διαθέσιμη τεχνολογία προς όφελός τους πάντα με στόχο τη βελτίωση της ανταγωνιστικής θέσης τους. Συνεπώς οι προτάσεις βελτίωσης μπορούν να έχουν την ακόλουθη κατεύθυνση:

• Μείωση του κόστους ίδρυσης μίας νέας επιχείρησης μέσω της ενίσχυσης των προγραμμάτων επιχορηγήσεων της νεανικής επιχειρηματικότητας.
• Επιβράβευση των επιχειρήσεων που χρησιμοποιούν τις νέες τεχνολογίες.
• Βελτίωση της εκπαίδευσης σχετικά με ζητήματα λειτουργίας και ανάπτυξης των αγορών με τα ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα στο επίκεντρο της μάθησης.
• Άμεση σύνδεση της διαθέσιμης επιχειρηματικής γνώσης με την αγορά εργασίας.
• Ενίσχυση των επιχειρήσεων που έχουν έντονη εξαγωγική δραστηριότητα ίσως με κάποιο μέτρο που θα αφορά στη διευθέτηση της επιστροφής φόρου προστιθέμενης αξίας.

Εκτός όμως από τη βοήθεια και την κατάλληλη μέριμνα που πρέπει να δώσει το κράτος, ακόμη και οι ίδιες επιχειρήσεις θα πρέπει να διαφοροποιήσουν τις στρατηγικές τους μέσω της οργάνωσης της λειτουργίας τους και της αλυσίδας αξίας. Έτσι οι σύγχρονες ελληνικές επιχειρήσεις θα πρέπει να θέσουν τις παρακάτω προτεραιότητες:

• Σημαντική μείωση του κόστους συναλλαγών της επιχείρησης τόσο στο εξωτερικό, όσο και στο εσωτερικό περιβάλλον της. Η διαδικασία αυτή μπορεί να απλουστευτεί σημαντικά και να γίνει αποδοτικότερη με τη χρήση των νέων τεχνολογικών επιχειρηματικών εφαρμογών, οι οποίες είναι σε θέση να συναλλάσσονται αποτελεσματικά με τους εργαζομένους, με τους προμηθευτές, με τους πιστωτές και με τους πελάτες της επιχείρησης.
• Οι επιχειρήσεις θα πρέπει να στοχεύουν στη βελτίωση των προϋποθέσεων ικανοποίησης του πελάτη, δηλαδή θα πρέπει να βελτιώνουν συνεχώς τα προϊόντα και τις υπηρεσίες που προσφέρουν. Το εγχείρημα αυτό γίνεται πιο εύκολο με τη χρήση της νέας τεχνολογίας, η οποία επιτρέπει την παραγωγή νέων, ανταγωνιστικών και παράλληλα διαφοροποιημένων προϊόντων.
• Τέλος, κρίνεται απαραίτητη η σύνδεση των επιχειρήσεων και των αντίστοιχων επιχειρηματικών ενώσεων, όπως τα επαγγελματικά επιμελητήρια, με τα πανεπιστήμια. Η κίνηση αυτή θεωρείται καθοριστική, αφού δημιουργεί μία άμεση σύνδεση της νέας γνώσης που παράγεται με την παραγωγική διαδικασία.

 Επιπρόσθετα θα πρέπει να δοθεί έμφαση στα παρακάτω:

• Ανασχεδιασμός των προϊόντων και των υπηρεσιών, έτσι ώστε να είναι σε θέση να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις της διεθνούς ζήτησης. Η στρατηγική αυτή περιλαμβάνει όλες εκείνες τις σχετικές διεργασίες οι οποίες είναι απαραίτητες για την προσπάθεια της επιχείρησης να κατανοήσει το κοινό που θέλει να καταναλώσει τα προϊόντα της. Η διαδικασία αυτή θα πρέπει να χαρακτηρίζεται από αυξημένη απόδοση, αξιοπιστία και βελτίωση των χαρακτηριστικών των προϊόντων και των υπηρεσιών που προσφέρονται.
• Επαρκής έλεγχος της παραγωγικής διαδικασίας. Η σύγχρονη επιχείρηση καλείται να λαμβάνει υπόψη την ανατροφοδότηση που λαμβάνει από τους καταναλωτές της και η οποία αφορά στον τρόπο υποδοχής του προϊόντος και στην ποιότητά του.

Βαλασία Άννα Βαλαβοσίκη,
Business consultant & marketing manager