Πιστεύω ότι ζούμε σε μία εποχή όπου η «υπερπαραγωγή», σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας, δεν είναι πλέον και τόσο αποδεκτή.
Έτυχε να βρεθώ λόγω δουλειάς σε ένα συνέδριο HR (human resources). Καθώς περίμενα τη σειρά μου για να μιλήσω, άκουγα με ενδιαφέρον και προσοχή τους υπόλοιπους εισηγητές. Οι περισσότεροι παρουσίαζαν τις καλές πρακτικές που εφαρμόζουν στις επιχειρήσεις όπου εργάζονται, οι οποίες σχετίζονται με την επιτυχημένη διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού.
Εκεί που όλα ήταν καλά, ανεβαίνει στη σκηνή ένα νέο παιδί, εκπρόσωπος μίας πολύ γνωστής εταιρίας της χώρας μας. Μετά τα πρώτα δύο λεπτά της παρουσίασής του άρχισα να αισθάνομαι χαζή. Δεν καταλάβαινα τίποτα απ’ όσα έλεγε. Μου φαίνονταν όλα κινεζικά. Η γλώσσα του ήταν ξύλινη. Χρησιμοποιούσε jargon, που ακόμα κι εγώ, που είμαι scientific oriented και γνωρίζω τα του HR, δεν καταλάβαινα τίποτα. Πόσο μάλλον πολλοί από το κοινό, που ήρθαν για να μάθουν. Άρχισα να κοιτάζω αριστερά και δεξιά για να δω αντιδράσεις του κοινού, ώστε να σιγουρευτώ αν τελικά είχα εγώ το πρόβλημα ή ο τρόπος που απευθυνόταν στον κόσμο. Μάλλον δεν ήμουν η μόνη που δεν καταλάβαινε τι ήθελε να μας πει.
Σίγουρα ήταν ένα εξειδικευμένο συνέδριο σε ένα πεδίο όπου αναγκαστικά χρησιμοποιούνται πολλοί αγγλικοί όροι, γιατί δεν υπάρχει αντίστοιχη μετάφραση στα ελληνικά. Όμως το πρόβλημα δεν ήταν οι αγγλικοί όροι. Ό,τι προσπάθησε ο συγκεκριμένος άνθρωπος να μας μεταφέρει θα μπορούσε να το πει απλά, με πιο επεξηγηματικό τρόπο, ώστε να μας προσφέρει αληθινή αξία. Το πρόβλημα ήταν ότι δεν κατάλαβε ότι δεν τον καταλαβαίναμε. Η έπαρσή του ήταν τέτοια, που τον τύφλωσε. Πίστευε ότι μιλώντας κατ’ αυτό τον τρόπο θα μας έδειχνε τις γνώσεις του, την εμπειρία του. Θα μας έδειχνε ότι είναι expert. Το μόνο που κατάφερε όμως ήταν να μην τον καταλάβει τελικά κανείς (ρώτησα στο διάλειμμα και άλλους συμμετέχοντες στο συνέδριο και είχαν την ίδια άποψη με εμένα).
Και το «ατύχημα» ήταν ότι στο τέλος της παρουσίασης μας έδειξε ένα βίντεο που εξηγούσε μέσα σε 2 λεπτά με απλά λόγια ό,τι μας είχε πει σε 15 λεπτά. Εκεί ήταν που έγινε ολοφάνερο ότι δεν ήξερε να παρουσιάζει και δεν ήξερε πώς να προετοιμαστεί για να παρουσιάσει αποτελεσματικά. Δεν είχε δηλαδή ιδέα περί της τέχνης του «παρουσιάζειν», περί idea pitching, περί επικοινωνίας τελικά.
Έτσι λοιπόν, όταν επικοινωνείτε, προσπαθήστε να πείτε αυτά που θέλετε απλά. Κόψτε τις περικοκλάδες και τις ακαταλαβίστικες λέξεις. Μην πέφτετε στην παγίδα της «υπερπαραγωγής». Ξέρω, είναι δύσκολο. Όμως έτσι δείχνετε ότι σέβεστε τους ανθρώπους που έχετε απέναντί σας. Έτσι καταφέρνετε να περάσετε πιο εύκολα το μήνυμά σας. Έτσι δείχνετε πραγματικά ότι γνωρίζετε το αντικείμενό σας απέξω κι ανακατωτά. Έτσι δείχνετε ότι είστε άνθρωποι! Το απλό και το λιτό πάντα κερδίζει!
Δήμητρα Ζερβάκη,
EMBA, PMP, TTT Business coach, project manager, adult trainerness coach
dimitrazervaki.com
